Διάλλειμα...

Τι νέα;

Βρέχει...

Θα βρέχει

Απόψε θα βρέχει...

Είχαν προβλέψει ότι απόψε θα βρέχει...

Οι μετεορολόγοι είχαν προβλέψει ότι απόψε θα βρέχει...

Είχαν προβλέψει ότι απόψε θα βρέχει...

Απόψε θα βρέχει...

Θα βρέχει...

Βρέχει...

Τι νέα;

Βρέχει...


Καρκινική συζήτηση σε αδιάκοπη λούπα...



Κανείς τους δεν έχει νέα...

Όλες τους οι συζητήσεις είναι καρκινικές...

Όλες τους οι σκέψεις έχουν υποχωρήσει

μπρος στον καλπάζοντα καρκίνο της βαρεμάρας...



Η λιγοστή φρεσκάδα που έχει απομείνει

αδυνατεί ν' αντιπαλέψει την αποσύνθεση.

Κι η νοσταλγία από τον απόηχο της παλιάς δόξας

έχει μεταμορφωθεί στην βαθύτερη θλίψη...

Κι όμως η έμνευση υπάρχει ακόμη.

Βρίσκεται στο κείμενο ενός φίλου,

στην οθόνη ενός υπολογιστη,

στο πιο πολυακουσμένο τραγούδι...



Η έμπνευση πεθαίνει μετά κι από την ελπίδα τελικά.

Γιατί βρίσκει τροφή στον θάνατο

κι εκφέρεται μέσα από την ξαφνική αλλαγή...

Κι είναι καιρός που φέρνει αλλαγή ο βροχερός καιρός...

Κι είναι επιτέλους καιρός να έρθει η αλλαγή,

ακόμη κι αν αυτή καταστρέψει τους απεγνωσμένους

κι εκμηδενίσει τα πάντα εκτός από το καρκίνομα...



Ας βρέξει λοιπόν!

Κι ας βρέξει δυνατά, έντονα, μανιοδώς!

Κι ας παρασύρει η βροχή όλες τις άλλες τους σκέψεις!

Ας αφήσει μόνο το καρκίνομα...



Πάντα μου άρεσε η βροχή...