Just the usual rant by night…

Αργή εκδορά...
Της σάρκας αυτού του οποίου το μυαλό έχει ριζώσει στα κλαδιά των δέντρων....

Θρυψαλλιασμένα τα οστά αυτού ο οποίος θεωρεί οστά του τα ερείπια της φαντασίας του...

Και το επίπονο τρίξημο των θρυψάλλων ανατριχίλα στη ραχοκοκκαλιά του φιλόδοξου που περπατάει πάνω σε δυό δράμια ελευθερία...

Θρήνος...
Το κελάρισμα του αίματος αυτού του οποίου το αίμα πηγάζει από το δέλτα κάθε ποταμού...

Τέλμα...
Της ζώης αυτού που ξεκίνησε από το θάνατο μόνο για να κάνει κύκλο τελικά...

Γέννηση...
Όρος ανύπαρκτος... Ανυπόστατος... Στερούμενος νοήματος και κενός συναισθήματος...

Δημιουργία...
Νόημα σε ανυπόστατους όρους...

Αυτοσκοπός...
Αντίθετο της δημιουργίας...

Αντίθεση...
Έννοια παράδοξα συγγενική του παραδόξου...

Παράδοξο...
Ζωή... Της οποίας τα όνειρα χωρεύουν γύρω από τις φλόγες μιας αέναης μάχης...

Θάνατος...?